Ik stond vanmiddag aan de rand van de grote vijver foto’s te maken voor de website van de stichting het Wilhelminapark van allemaal schaatsende en spelende kinderen. Ineens viel mijn oog op iets waarvan ik het bestaan vergeten was: een slidderbaan! Dát deden wij vroeger als het gesneeuwd had: net zo lang over een laag sneeuw glijden totdat de sneeuw helemaal glad en ijzig werd, waardoor een spiegelgladde glijbaan ontstond. Na een aanloop gleed je er met grote snelheid overheen. Urenlang hielden wij ons ermee bezig, en ook op het schoolplein was zo’n baan snel gemaakt tijdens het speelkwartier. Schaatsen heb ik nooit geleerd, maar slidderen kon ik als de beste!